กันเอา หมายถึง ว. กรรเอา, กลมกล่อม, เช่น สรวญเสียงกันเอาเอา มโนเทพรังรักษ์.(อนิรุทธ์).
น. เครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่ง มีลิ้นหรือไก เมื่อไปกระทบเข้าก็จะปิดหรืองับทันที, โดยปริยายหมายถึงอุบายที่ใช้ล่อให้หลงเชื่อ.
น. วัตถุระเบิดที่วางดักไว้ เมื่อไปเหยียบหรือกระทบเข้าก็จะระเบิดทันที.
เป็นคําที่เชื่อมคําหรือความเข้าด้วยกัน มีความหมายว่า รวมกันหรือเกี่ยวข้องกัน เช่น ฟ้ากับดิน กินกับนอน หายวับไปกับตา.
ลักษณนามเรียกใบลานซึ่งจัดเข้าแบบสําหรับจารหนังสือประมาณ ๘๐๐ ใบ.
น. อาหารซึ่งปรกติใช้กินพร้อมข้าว.
(ถิ่น-พายัพ) น. ชื่อไม้ล้มลุกไร้ดอกชนิด Selaginella argentea(Wall. ex Hook. et Grev.) Spring ในวงศ์ Selaginellaceaeใช้ทำยาได้ ใบอ่อนใช้เป็นผัก, พ่อค้าตีเมีย ก็เรียก.
(ถิ่น-อีสาน) น. ตุ๊กแก. (ดู ตุ๊กแก ๑).