กันไกร, กันไตร หมายถึง [-ไกฺร,-ไตฺร] ดู กรรไตร.
ดู กรรชิง.
น. กรรชิง.
น. ภาชนะสานคล้ายกระจาดขนาดเล็ก แต่สูงกว่า ก้นสอบปากกว้าง ใช้กระเดียด, กระเชอ ก็เรียก.
(โบ) น. เครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง กล่าวกันว่ามีลักษณะเหมือนถุงอย่างเดียวกับโพงพาง หรือเป็นไม้ซึ่งปักเป็นปีกของเครื่องมือประจําที่ซึ่งเรียก กั้นซู่รั้วไซมาน หรือ ซู่กั้นรั้วไซมาน.
ดูใน กัน ๓.
น. กระแชง เช่น หลังคากันแซง. (พงศ. ร. ๓/๘).
(โบ) น. ถ่องแถว เช่น เทเพนทรพฤกษนุกันดอง. (กล่อมช้างของเก่า).