ความหมายของคำว่า ' กันตัว '

กันท่า
(ปาก) ก. แสดงกิริยาอาการขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นกระทําการอย่างใดอย่างหนึ่งได้สะดวก.
กันแทรก
[-แซก] น. กองทําหน้าที่แทรก เพื่อป้องกันจอมทัพ, คู่กันกับกันแซง.
กันพิรุณ
น. กรรภิรมย์.
กันสาด
น. เพิงที่ต่อชายคาสําหรับกันฝน, บังสาด ก็เรียก.
กัน ๔
ก. โกนให้เป็นเขตเสมอ เช่น กันคิ้ว กันคอ กันหน้า. (ข. กาล่).
กั่น ๑
น. ส่วนที่ถัดจากโคนอาวุธหรือเครื่องมือเป็นต้น สําหรับหยั่งลงไปในด้าม.
กั่น ๒
(ถิ่น-พายัพ) ก. ดุ.