กันแดด หมายถึง น. ชื่อหมวกชนิดหนึ่ง ทรงคลุ่ม มีปีกแข็งโดยรอบ โครงทำด้วยไม้ก๊อกหรือไม้ฉำฉาหรือไม้โสน หุ้มด้วยผ้า, หมวกกะโล่ ก็เรียก.ว. ที่ลดความเข้มของแสง เช่น แว่นกันแดด หมวกกันแดด.
ก. ป้องกันตัว, รักษาตัว.
(ปาก) ก. แสดงกิริยาอาการขัดขวางไม่ให้ผู้อื่นกระทําการอย่างใดอย่างหนึ่งได้สะดวก.
[-แซก] น. กองทําหน้าที่แทรก เพื่อป้องกันจอมทัพ, คู่กันกับกันแซง.
น. กรรภิรมย์.
น. เพิงที่ต่อชายคาสําหรับกันฝน, บังสาด ก็เรียก.
ก. โกนให้เป็นเขตเสมอ เช่น กันคิ้ว กันคอ กันหน้า. (ข. กาล่).
น. ส่วนที่ถัดจากโคนอาวุธหรือเครื่องมือเป็นต้น สําหรับหยั่งลงไปในด้าม.