กัตติเกยา หมายถึง น. การตามเพลิงในพิธีพราหมณ์.
[กัดตฺระ-] (แบบ) น. ไม้เท้าคนแก่ เช่น แล้วทรงธารพระกรกัตรทัณฑ์.(ม. ร่ายยาว วนปเวสน์). (ป. กตฺตร = คนแก่ + ทณฺฑ = ไม้เท้า;ส. กรฺตฺร + ทณฺฑ).
[กัดตฺรา] น. เรือผีหลอก.
[กัดทะลี] (แบบ) น. กล้วย เช่น คิดพ่างผลกัทลี ฆ่ากล้วย. (โลกนิติ).(ป., ส. กทลี).
(ปาก) ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทํานองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
ส. คําใช้แทนชื่อในลักษณะที่มีการกระทําร่วมกันหรือต่อกันโดยมีบุรพบทประกอบหน้า เช่น รักซึ่งกันและกัน เพื่อประโยชน์ของกันและกัน.
ว. คําประกอบท้ายกริยาของผู้กระทําตั้งแต่ ๒ คนขึ้นไปแสดงการกระทําร่วมกัน อย่างเดียวกันหรือต่อกัน เช่นคิดกัน หารือกัน.
(ปาก) ว. พวกเขาพวกเรา.