ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กักบริเวณ '

    กักบริเวณ  หมายถึง ก. บังคับให้อยู่ในบริเวณที่กําหนดไว้.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กั๊ก

    น. เรียกทางสี่แยกว่า สี่กั๊ก; ส่วน ๑ ใน ๔ ของเหล้าเทหนึ่ง, ส่วน๑ ใน ๔ ของเหล้าขวดใหญ่ขนาด ๗๕๐ ซีซี., ส่วน ๑ ใน ๔ ของน้ำแข็งซองหนึ่ง แบ่งออกได้เป็น ๔ มือ; เสื้อชนิดหนึ่ง ตัวสั้นเสมอเอว ไม่มีแขน ไม่มีปก ผ่าอกตลอด ติดกระดุมหรือไม่ติดก็ได้ มักใช้สวมทับเสื้อเชิ้ต เรียกว่า เสื้อกั๊ก; วิธีแทงโปวิธีหนึ่งถ้าลูกค้าแทงกั๊ก ๒ ประตูใด โปออกประตูใดประตูหนึ่งใน ๒ประตูนั้น เจ้ามือจ่าย ๑ ต่อ ถ้าโปออกประตูอื่นนอกจาก ๒ประตูที่แทงไว้ เจ้ามือกิน. (ถิ่น-พายัพ) ก. พูดติดอ่าง.

  • กักกรา

    [-กฺรา] น. โกฐกักกรา. (ดู โกฐกักกรา ที่ โกฐ).

  • กักการุ

    (แบบ) น. ดอกฟัก เช่น อิกกักการุดิเรกอเนกดิบุษปวันอ้อยลำแลใหญ่ครัน คือหมาก. (สมุทรโฆษ). (ป.).

  • กักขฬะ

    [กักขะหฺละ] ว. หยาบคายมาก. (ป.; ส. กกฺขฏ).

  • กัง

    น. ชื่อลิงชนิด Macaca nemestrina ในวงศ์ Cercopithecidaeขนสีน้ำตาลอมเทา หางสั้นงอโค้งขึ้นไปทางด้านหลัง ทางปักษ์ใต้ใช้เก็บมะพร้าว, กะบุด ก็เรียก.

  • กั้ง ๑

    น. ชื่อสัตว์น้ำไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea อันดับStomatopoda มีหลายวงศ์ ส่วนใหญ่อยู่ในวงศ์ Squillidaeหายใจด้วยเหงือก ลําตัวแบนหรือกลม แบ่งเป็นปล้อง ๆ เปลือกที่หุ้มท่อนหัวและอกคลุมมาถึงอกปล้องที่ ๕ แต่ไม่ถึงปล้องที่๘ กรีมีลักษณะแบนราบ มี ๖ ขา, กั้งตั๊กแตน ก็เรียก.

  • กั้ง ๒

    (กลอน) ก. กั้น.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒