กะออม หมายถึง น. ภาชนะสานด้วยไม้ไผ่ ยาชัน รูปคล้ายกระบุง ไม่มีคอ ใช้ใส่น้ำ,กระออม กัลออม หรือ กะละออม ก็ว่า.
ดู กระอาน.
น. กะอวม เช่น กะอามลั่นทมชวน ใจรื่น รมย์นา. (พงศ. เหนือ).
ดู ไก่ไห้ (๑).
(ถิ่น-พายัพ) น. ผอบ เช่น จึงแก้เอาเสื้อและผ้าคาดศีรษะใส่ในกระอูบคำ. (ประชุมพงศ. ๑๐).
น. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อมเข่าคู้โขยกโขยง. (จารึกวัดโพธิ์), สะเอว ก็ว่า.
น. เครื่องบังแดดมีคันปักดิน หมุนได้ตามต้องการ.
ว. อ่อน, เล็ก, เรียกลูกควายตัวเล็ก ๆ ตามเสียงที่มันร้องว่าลูกกะแอ, ลูกแหง่ ก็ว่า.