ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กะโล่ยาชัน '

    กะโล่ยาชัน  หมายถึง น. อาการที่หน้าบานเพราะถูกใจหรือบวมมากเพราะถูกตบเป็นต้น เรียกว่า หน้าบานเป็นกะโล่ยาชัน หรือ หน้าบวมเป็นกะโล่ยาชัน.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กะโลง

    (ถิ่น-อีสาน) น. ลังไม้ฉําฉา, หีบไม้; (ถิ่น-พายัพ) โคลง.

  • กะวอกกะแวก

    ว. อาการหลุกหลิกอย่างลิง.

  • กะวะ ๑

    น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง สําหรับรุนกุ้งรุนเคยตามชายฝั่งแม่น้ำ ลําคลอง หรือทะเล รูปคล้ายสวิง มีถุงตาข่ายอย่างตาละเอียดแขวนอยู่ ใช้ไสตามริมฝั่งเพื่อจับกุ้งเล็ก ๆ หรือเคย.

  • กะวะ ๒

    น. ชื่อนกเงือกชนิด Buceros bicornis ในวงศ์ Bucerotidaeโคนปากด้านบนมีลักษณะโหนกคล้ายกล่องขนาดใหญ่ คอสีขาว ปีกสีดําพาดเหลือง ปลายปีกขาว หางสีขาวพาดดํา,กก หรือ กาฮัง ก็เรียก.

  • กะส้มชื่น

    (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นว่านน้ำ. (ดู ว่านน้ำที่ ว่าน).

  • กะสัง

    (ถิ่น-อีสาน) น. ต้นมะสัง. (ดู มะสัง).

  • กะส้าหอย

    น. เปลือกซากหอยต่าง ๆ ที่ทับถมกันอยู่ ใช้ทําปูนขาวที่เรียกว่าปูนหอย. (ไกลบ้าน), กะซ้าหอย ก็ว่า.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒