กะลาสี หมายถึง น. ลูกเรือ. ว. อย่างเครื่องแต่งกายกะลาสีสมัยโบราณหรือพลทหารเรือปัจจุบัน เช่น หมวกกะลาสี เงื่อนกะลาสี คอเสื้อกะลาสี. (มลายู กะลาสิจากคำอิหร่าน ขะลาสิ).
น. ต้นหลุมพอ เช่น โพกพายโพกะลําพอ. (ประชุมเชิญขวัญ).(ดู หลุมพอ).
น. ชื่อนกปากงุ้มเป็นขอชนิด Psittacula finschii ในวงศ์Psittacidae หัวสีเทา ตัวสีเขียวปากแดง หางยาว.
น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ว. แสดงอาการให้รู้ว่าอยากได้.
(ถิ่น-พายัพ) น. กล้วยน้ำว้า. (ดู น้าว้า).
น. ชื่อปาล์มชนิด Eleiodoxa conferta (Griff.) Burr. ในวงศ์Palmae ขึ้นเป็นกอในป่าพรุและที่ชื้นแฉะทางภาคใต้ ผลเป็นช่อใหญ่และแน่น ปลายผลตัด ผิวเหลืองเกลี้ยงเป็นมัน ไม่มีหนาม เยื่อหุ้มเมล็ดขาว รสเปรี้ยว ๆ ฝาด ๆ กินได้ ยางในลําต้นเหนียวใช้ติดกระดาษแทนกาวได้, ลุมพี ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียกหลุมพี. (มลายู ว่า กะลุมปี).
น. แขกกลิงค์.