ค้นหาหมวดอักษร ก

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' กะแปะ '

  กะแปะ  หมายถึง น. เงินปลีกโบราณ เช่น กะแปะทองแดง กะแปะดีบุก, อีแปะ ก็เรียก.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• กะโปรง

  [-โปฺรง] น. ผ้านุ่งผู้หญิงแบบสากล; ฝาครอบเครื่องรถยนต์หรือฝาครอบที่เก็บของข้างหน้าและข้างหลังรถยนต์; กระบุงรูปกลมสูงปากผายมาก พื้นก้นเป็นสี่เหลี่ยมเล็กสอบลง ลักษณะคล้ายกระโปรงบาน สำหรับขนข้าวเปลือกหรือมะพร้าวเป็นต้น; ภาชนะเย็บด้วยกาบหมากหรือใบไม้สำหรับใส่ของต่าง ๆ; กระโปรง ก็ใช้.

• กะโปโล

  ว. ไม่ได้เรื่องราว; มอมแมม เช่น เด็กกะโปโล.

• กะผลุบกะโผล่

  [-ผฺลุบ-โผฺล่] ว. ผลุบ ๆ โผล่ ๆ.

• กะเผ่น

  (กลอน) ว. เผ่น, ลอย, เช่น ชมบรรพตเสลาสูงกะเผ่น. (พงศ. เหนือ).

• กะเผลก

  [-เผฺลก] ก. อาการเดินไม่ปรกติ เอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง.

• กะโผลกกะเผลก

  [-โผฺลก-เผฺลก] ว. อาการเดินไม่ปรกติ คือ ยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการเดิน, อาการที่เดินไปด้วยความลําบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, โขยกเขยกก็ว่า.

• กะพง ๑

  น. ชื่อปลาหลายชนิดในหลายวงศ์ ลำตัวหนา แบนข้างเล็กน้อยหัวโตลาดลงมาจากด้านหลัง ตาค่อนข้างโต ปากกว้าง เช่นกะพงแดง (Lutjanus malabaricus) ในวงศ์ Lutjanidae,กะพงขาว (Lates calcarifer) ในวงศ์ Centropomidae,กะพงลาย (Datnioides quadrifasciatus) ในวงศ์ Lobotidae.