กะติงกะแตง หมายถึง ก. กุลีกุจอ เช่น พระชาลีก็ลีลาแล่นไปก่อน กะติงกะแตงต้อนรับ.(ม. กาพย์ กุมาร), กะตึงกะแตง ก็ใช้.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นมะแฟน. (ดู มะแฟน).
ก. กะติงกะแตง.
ก. ร้องกระแทกเสียงที่ริมหูคนอื่นว่า 'กะตุ๊ก' จนหูอื้อ เป็นการล้อกันเล่น เรียกว่า กะตูกที่หู.
(ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นขมิ้นอ้อย. (ดู ขมิ้นอ้อย ที่ ขมิ้น).
ก. ไสช้างให้เดิน, มักพูดสั้น ๆ ว่า เตก.
ก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไมกะเตงลูกไปตามหาพ่อ.