ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' กะได '

    กะได  หมายถึง (โบ) ว. เคย เช่น เดาะกะไดไดเลียม ลอดเคล้น. (นิ. นรินทร์).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • กะตรุด

    [-ตฺรุด] (กลอน) น. ตะกรุด เช่น พระกะตรุดเลศเลขลง เลิศแล้ว.(พยุหยาตรา), กะตุด ก็ใช้.

  • กะตอก

    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กระโถน.

  • กะต่อย ๑

    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เล็ก, ลีบ, เช่น สะตอกะต่อย ว่า ลูกสะตอลีบ.

  • กะต่อย ๒

    น. พลูป่า เรียกว่า พลูกะต่อย. (ปรัดเล).

  • กะตัก

    น. ชื่อปลาทะเลขนาดเล็กทุกชนิดในสกุล Encrasicholina และStolephorus ในวงศ์ Engraulidae รูปร่างยาว กลม หรือแบนข้างเล็กน้อยแล้วแต่ชนิด ปากกว้าง ที่สันท้องระหว่างครีบท้องและครีบก้นมีหนามแหลม ๒-๗ อัน ข้างลําตัวมีสีเด่นเป็นเพียงแถบสีเงินพาดตลอดตามยาว มักอยู่รวมกันเป็นฝูงใหญ่ใกล้ฝั่งอาจคละกันหลายชนิด, หัวอ่อน ไส้ตัน เส้นขนมจีน หัวไม้ขีดมะลิ เก๋ย เรียกปะปนกันระหว่างชนิด หรือต่างกันตามท้องถิ่นที่จับ.

  • กะตั้ก, กะตั้ก ๆ

    (ปาก) น. กองใหญ่, จำนวนมากมาย, เช่น เขามีเงินเป็นกะตั้ก ๆ.

  • กะตัง

    น. การขึ้นเกล็ด.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒