กะดำกะด่าง หมายถึง ว. ดํา ๆ ด่าง ๆ, สีไม่เสมอกัน.
น. โรงที่ประชุมทําพิธีฝ่ายศาสนาอิสลาม นิกายเจ้าเซ็น เช่นกะดีเจ้าเซ็นแขกเต้น ตีอก. (นิ. ประธม). (เทียบ ฮินดี คัดดี ว่าพระแท่น).
ก. ดีดหรืองัดของหนักขึ้น เช่น กะดี่ซุง กะดี่เสา.
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่งรูปร่างคล้ายยอยก,เรียกเป็นสามัญว่า สะดุ้ง.
(ถิ่น) ว. ประเดี๋ยว เช่น รอกะเด้ = รอประเดี๋ยว, เดี๋ยวนี้เช่น ไปกะเด้ = ไปเดี๋ยวนี้.
ว. โยก, โคลง.
(ปาก) ว. ประเดี๋ยว.
(โบ) ว. เคย เช่น เดาะกะไดไดเลียม ลอดเคล้น. (นิ. นรินทร์).