กะดก หมายถึง (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก,ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
ดู ชาปีไหน.
ก. ตอกลิ่มเข้าไปในไม้. (ปาเลกัว).
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ก. สอย, กระทุ้ง.
ดู กะตังใบ.
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นราชดัด. (ดู ราชดัด).
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระด้าง. [ดู กระด้าง ๑ (๒)].