ความหมายของคำว่า ' กะซ้าหอย '

กะซี่
น. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้เป็นหนี้เขาจนตาย.
กะโซ่, กะโซ้ ๑
น. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).
กะโซ้ ๒
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดน้ำรูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.
กะดก
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก,ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
กะดง
ดู ชาปีไหน.
กะดวน
ก. ตอกลิ่มเข้าไปในไม้. (ปาเลกัว).
กะดอก ๆ
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เปล่า ๆ, เฉย ๆ.