ความหมายของคำว่า ' กะชึ่กกะชั่ก '

ความหมายของคำว่า ' กะชึ่กกะชั่ก '
กะชึ่กกะชั่ก หมายถึง ว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไปไม่สะดวก.

กะแช่
น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ข้าวเหนียวนึ่งหมักแช่กับแป้งเชื้อ แต่ยังมิได้กลั่นเป็นสุรา.
กะซวก
(ปาก) ก. แทง เช่น กะซวกไส้.
กะซ้าหอย
ดู กะส้าหอย.
กะซี่
น. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้เป็นหนี้เขาจนตาย.
กะโซ่, กะโซ้ ๑
น. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).
กะโซ้ ๒
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องวิดน้ำรูปร่างคล้ายเรือครึ่งท่อน, โชงโลง.
กะดก
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก,ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.