ความหมายของคำว่า ' กะชิง ๑ '

กะชิง ๒
ดู กะพ้อ ๒.
กะชึ่กกะชั่ก
ว. ติด ๆ ขัด ๆ, ไปไม่สะดวก.
กะแช่
น. น้ำเมาชนิดหนึ่ง ใช้ข้าวเหนียวนึ่งหมักแช่กับแป้งเชื้อ แต่ยังมิได้กลั่นเป็นสุรา.
กะซวก
(ปาก) ก. แทง เช่น กะซวกไส้.
กะซ้าหอย
ดู กะส้าหอย.
กะซี่
น. ผลหมากที่แกนไม่มีไส้ขาว, กะซี้ ก็ว่า เช่น กินหมากกะซี้เป็นหนี้เขาจนตาย.
กะโซ่, กะโซ้ ๑
น. เผ่าข่าโซ้ เป็นชาวป่าทางภาคอีสานของไทย มีลักษณะคล้ายเขมร. (วิทยาจารย์).