ก้อร่อก้อติก หมายถึง ว. แสดงอาการเจ้าชู้, ทําเป็นเจ้าชู้.
น. ชนชาวเขาพวกหนึ่ง ในตระกูลทิเบต-พม่า มีอยู่ทางแถบเหนือของไทย คล้ายพวกมูเซอ, อีก้อ ก็เรียก.
(ถิ่น-พายัพ) น. ทับทิม เช่น ต้นก๊อ ว่า ต้นทับทิม. (พจน. ๒๔๙๓).
ก. ดูดเลือด หนอง หรือลมออกจากร่างกายหรือดูดเอาน้ำนมออกจากเต้านมโดยใช้ถ้วย กระบอก ฯลฯ เป็นเครื่องดูด.
น. มะกอก.
น. เครื่องเปิดปิดน้ำจากท่อหรือภาชนะ, หัวก๊อก ก็เรียก. (อ. cock).
น. เรียกเปลือกต้นก่อชนิด Quercus suber L. ในวงศ์Fagaceae ที่ใช้ทําจุกขวดและอื่น ๆ ว่า ไม้ก๊อก.
ก. เกาะแกะ เช่น อย่ากอแกชาววังหลังจะลาย.