ความหมายของคำว่า ' กหาปณะ '

ความหมายของคำว่า ' กหาปณะ '
กหาปณะ หมายถึง [กะหาปะนะ] (แบบ) น. เงินตรามีพิกัดเท่ากับ ๒๐ มาสกหรือ ๑ ตําลึง คือ ๔ บาท. (ป.).

กเฬวราก
[กะเลวะราก] (กลอน) น. ซากศพ, บางทีใช้เข้าคู่กันเป็น กเฬวรากซากศพ, เขียนเป็น กเฬวราก์ ก็มี เช่น เผากเฬวราก์ผู้อนาถ.(มาลัยคําหลวง).
กอ ๑
น. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขมกอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคํา เหล่า ว่าเหล่ากอ หมายความว่า เชื้อสาย.
กอ ๒
(ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นก่อ. (ดู ก่อ ๒).
กอ ๓
ดู หนอนกอ ที่ หนอน ๑.
ก่อ ๑
ก. ทําให้เกิดขึ้น มีขึ้น หรือเป็นรูปขึ้น เช่น ก่อไฟ ก่อสงคราม ก่อตึก.
ก่อกรรมทำเข็ญ
ก. ก่อความเดือดร้อนให้ร่ำไป.
ก่อกวน
ก. ก่อให้เกิดความรําคาญหรือไม่สงบอยู่ได้.