กษีรามพุ หมายถึง น. น้ำนม เช่น ดูดดื่มกษีรามพุ. (สมุทรโฆษ). (ส. กฺษีร + อมฺพุ).;
[กะสีราระนบ] น. ทะเลน้ำนม. (ส. กฺษีร + อรฺณว).
ดู กษีร-, กษีระ.
ดู กษีร-, กษีระ.
[กะ-] (กลอน) ว. สงบ, ราบคาบ, เช่น ผ่องน้ำใจกสานติ์.(เฉลิมพระเกียรติพระนารายณ์). (ก + ป. สนฺติ), กระสานติ์ ก็ใช้.
[กะ-] น. การทํานา, การเพาะปลูก. (ป.).
[กะสิกอน] น. ผู้ทําไร่ไถนา.
น. การทําไร่ไถนา.