กล้านักมักบิ่น หมายถึง (สํา) ว. กล้าเกินไปมักจะเป็นอันตราย.
[กฺลาก] น. ชื่อโรคผิวหนังอย่างหนึ่ง มีหลายชนิด เกิดจากเชื้อราขึ้นเป็นวง มีอาการคัน, ขี้กลาก ก็ว่า, (ราชา) โรคดวงเดือน.
[กฺลากฺลาด] (กลอน) ว. มากหลาย, เกลื่อนกล่น, เช่นมากลากลาดกันแดน. (ลอ).
[กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่าในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สํานักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.
ว. ไม่เก่าไม่ใหม่.
ว. มีอายุพ้นวัยหนุ่มสาว แต่ยังไม่แก่.
ว. ในระหว่างเหตุการณ์, ในระหว่างที่ยังไม่เสร็จ.
(โบ; กลอน) น. เวลากลางคืน, ใช้เข้าคู่กับคํา กลางคืน เป็นกลางค่ากลางคืน. (ดู ค่า).