กลดกำมะลอ หมายถึง น. ร่มชนิดหนึ่ง พื้นขาวโรยทองเป็นเครื่องยศ.
น. ท่ารําละครท่าหนึ่ง อยู่ในอันดับว่า สารถีชักรถ กลดพระสุเมรุตระเวนเวหา. (ฟ้อน).
[กฺลด] (โบ) น. ภาชนะใส่น้ำเทพมนตร์ของพราหมณ์. (ดู กลศ).
[กฺล่น] ก. เกลื่อนกลาด, ดื่นดาษ, เรี่ยรายอยู่.
[กฺลบ] ก. กิริยาที่เอาสิ่งซึ่งเป็นผงโรยทับข้างบนเพื่อปิดบัง, เอาดินหรือสิ่งอื่น ๆ ใส่ลงไปในที่เป็นหลุมเป็นบ่อ หรือเป็นแอ่งเพื่อให้เต็มหรือไม่ให้เห็นร่องรอย, โดยปริยายหมายความว่า ปิดบัง เช่นกลบความ, ใช้เนื้อ, ทดแทน, เช่น ให้เอาสินไหมมากลบทรัพย์นั้นเสีย.(กฎ. ราชบุรี), กลบลบ ก็ว่าเช่น หักกลบลบหนี้.
ก. ปิดให้เรียบสนิท.
ก. ทําให้เรื่องเลือนหายไป.
น. ชื่อพิธีพราหมณ์อย่างหนึ่ง ทําแก้เสนียด.