กระหอง หมายถึง ดู จงโคร่ง, โจงโคร่ง.
น. ผีชนิดหนึ่งที่ถือว่าเข้าสิงในตัวผู้ชาย เชื่อกันว่าเดิมเป็นผู้ชายที่เรียนวิชาอาคมแก่กล้าเข้าก็มีปีกมีหาง จะไปไหนก็ใช้กระด้งต่างปีก สากตําข้าวต่างขา สากกะเบือต่างหาง ชอบกินของโสโครก, คู่กับ กระสือ ซึ่งเป็นผีผู้หญิง, ใช้ว่า กระหาง ก็มี เช่นถ้าเปนสัจว่าเปนกระสือกระหางจะกละจริงไซร้. (สามดวง).
(ปาก) น. คฤหัสถ์.
น. กระหัง.
ก. รู้สึกคอแห้งด้วยอยากดื่มน้ำเพราะมีอาการร้อนในเป็นต้น;อยากเป็นกําลัง.
ว. เหี้ยมโหดทำทารุณจนถึงเลือดตกยางออก.
ว. เสียงดังหึ่มอย่างน่ากลัว เช่น พายุพัดกระหึ่ม, เสียงก้องกังวานเช่น เสียงดนตรีดังกระหึ่ม.
ว. มีอาการรีบร้อนอย่างเหนื่อยหอบ เช่น วิ่งกระหืดกระหอบ.