กระสูทธิ์ หมายถึง น. กรสุทธิ์. (ดู กรสุทธิ์).
น. ชื่อปลาน้ำจืด ๒ ชนิด ในวงศ์ Cyprinidae รูปร่างคล้ายปลาแก้มช้าแต่ลําตัวเพรียวและโตกว่าชนิดแรกคือ กระสูบขาว (Hampalamacrolepidota) มักมีลายดําพาดขวางที่บริเวณลําตัวใต้ครีบหลังพื้นหางสีแดงขอบบนและล่างสีดํา ขนาดยาวถึงประมาณ ๗๐ เซนติเมตรอีกชนิดหนึ่งคือ กระสูบจุด (H. dispar) ลําตัวมีจุดดําอยู่ตอนกลาง ปลายครีบหางมนกว่า และไม่มีแถบสีดํา ตัวยาวเต็มที่ไม่เกิน๒๐ เซนติเมตร, สูด หรือ สูบ ก็เรียก.
น. หาดทรายที่ขึ้นสูงพ้นน้ำ.
น. เศษเล็กเศษน้อย. ว. นิดหน่อย.
ว. สั่นเครือและเบา (ใช้แก่เสียง).
ว. อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ, เสาะแสะ ก็ว่า.
ว. ชิด, สนิท, แนบเนียน, เช่น ชฎากลีบจีบเวียนกระเสียนพระศก.(อภัย), เขาเข้าไม้ปะที่ตรงนี้ดีนัก พอดีกระเสียนกันทีเดียว; (โบ)อาการที่ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งสอดเสียดลงไปในช่องในรูไม่คับไม่หลวมพอครือ ๆ กัน. (ปรัดเล).
(โบ) ว. ใช้เข้าคู่กับคำ กระเบียด เป็น กระเบียดกระเสียนหมายความว่า อาการที่คนพูดจาเสียดสีด้วยถ้อยคำต่าง ๆหรือกดขี่เบียดเบียน. (ปรัดเล).