กทลี หมายถึง [กะทะ-] (แบบ) น. กล้วย. (ป.).
น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ญ ณ น ร ล ฬ สะกด ว่า แม่กน หรือมาตรากน.
(โบ) ก. มัว, คอย, เฝ้า, เช่น จะกนกินแต่น้ำตาอนาทร. (นิ. ลอนดอน).
(โบ) ก. ตั้งหน้า, มุ่ง, เช่น อยู่เย็นยงงก่นเกอดพิจลการ. (ม. คําหลวงทานกัณฑ์).
ก. ขุดโค่น.
ก. ขุดโคตรขึ้นมาด่า.
ก. เฝ้าแต่, มัวแต่, เช่น ก่นแต่จะร้องไห้.
(โบ) ก. ขุดโค่นต้นไม้ตอไม้และแผ้วถางเพื่อปลูกสร้าง, โก่นสร้าง ก็ว่า.