กระเวน ๓ หมายถึง น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น กระเวนวังนัวกระเวนดง ช่างทองลงจับทองยั้ว. (ลอ).
ว. เสียงร้องขอความช่วยเหลืออย่างเอ็ดอึง.
น. นกกาแวน เช่น คับคาคาบคาร่อน กระแวนว่อนบินบน.(ตะเลงพ่าย). (ดู กาแวน).
ว. อาการที่ส่งเสียงเอะอะเป็นการประท้วงหรือแสดงความไม่พอใจเป็นต้น, โวยวาย ก็ว่า.
[-สก] (โบ) ก. ข้อน. (จินดามณี).
(เลิก) น. กระษัย.
[-สัด] (โบ) น. กษัตริย์.
[-สัดตฺรี] (โบ) น. ผู้หญิง.