ค้นหาหมวดอักษร ก
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' กระยา '
กระยา หมายถึง น. เครื่อง, สิ่งของ, เครื่องกิน, เช่น เทียนธูปแลประทีปชวาลาเครื่องโภชนกระยา สังเวยประดับทุกพรรณ. (ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ครั้งกรุงเก่า), เขียนเป็น กรยา ก็มี เช่น พระไพรดมานโฉม นุบพิตรแลงผอง มนตรอัญสดุดิยฮอง กรยานุถกลทาบ.(ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ขุนเทพกะวีแต่ง).
คำที่ใกล้เคียงกัน
กระยาคชวาง
[-คดชะวาง] น. ข้าวสําหรับบําบวงเชือกบาศเป็นพิธีของพระหมอเฒ่าในการรับช้างเผือก.
กระยาดอก, กระยาดอกเบี้ย
(โบ) น. สิ่งที่ส่งชําระแทนดอกเบี้ย เช่น กู้เงินเขามาแล้ว มอบที่นาให้ทําหรือมอบบุตรภริยาให้รับใช้การงาน.
กระยาทาน
น. เครื่องบริจาค. (จารึกสยาม).
กระยาทิพย์
น. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ปรุงด้วยเครื่องกวนมีน้ำผึ้ง น้ำอ้อย น้ำนมถั่ว งา เป็นต้น นิยมใช้หญิงพรหมจารีเป็นผู้กวน มักทําในพิธีสารทเรียกว่า ข้าวกระยาทิพย์, ข้าวทิพย์ ก็เรียก.
กระยาบวช
น. เครื่องกินที่ไม่มีของสดคาว.
กระยาเบี้ย
(โบ) น. เบี้ยเงินค่าตัวทาส และเงินกู้.
กระยารงค์
น. สีสําหรับวาดเขียน.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์