ความหมายของคำว่า ' กระมึน '

ความหมายของคำว่า ' กระมึน '
กระมึน หมายถึง (โบ) ว. สูงค้าฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็นตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.

กระมุท
น. บัว, กมุท ก็ว่า. (แผลงมาจาก กุมุท).
กระเมาะ
น. ชื่อปลากระบอกขนาดเล็ก. (ดู กระบอก ๒).
-กระเมี้ยน
ใช้เข้าคู่กับคํา กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
-กระแมม
ใช้เข้าคู่กับคํา กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.
กระย่อง
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปกลมคล้ายโตก, ถ้าใหญ่ใช้เป็นสํารับ ถ้าเล็กใช้เป็นเครื่องใส่ข้าวตอกดอกไม้บูชาตามวัด.
-กระย่อง
ใช้เข้าคู่กับคํา กระยิ้ม เป็น กระยิ้มกระย่อง.
กริ่ง ๒
ว. อาการที่ร่างกายไม่เข็งแรง ทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด,กระง่องกระแง่ง หรือ ง่องแง่ง ก็ว่า.