ความหมายของคำว่า ' กระมัน '

กระมิดกระเมี้ยน
ก. แสดงอาการซ่อนอายลับ ๆ ล่อ ๆ, มิดเมี้ยน ก็ว่า.
กระมึน
(โบ) ว. สูงค้าฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็นตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.
กระมุท
น. บัว, กมุท ก็ว่า. (แผลงมาจาก กุมุท).
กระเมาะ
น. ชื่อปลากระบอกขนาดเล็ก. (ดู กระบอก ๒).
-กระเมี้ยน
ใช้เข้าคู่กับคํา กระมิด เป็น กระมิดกระเมี้ยน.
-กระแมม
ใช้เข้าคู่กับคํา กระมอม เป็น กระมอมกระแมม.
กระย่อง
(ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง รูปกลมคล้ายโตก, ถ้าใหญ่ใช้เป็นสํารับ ถ้าเล็กใช้เป็นเครื่องใส่ข้าวตอกดอกไม้บูชาตามวัด.