กระมอมกระแมม หมายถึง ว. มอมแมมมาก, เลอะเทอะเปรอะเปื้อน.
ว. คําแสดงความไม่แน่ใจ, คําแสดงความคาดคะเน, (ใช้ไว้ท้ายประโยค) เช่น เป็นเช่นนี้กระมัง, ในบทกลอนใช้ว่ากระหมั่ง ก็มี.
น. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Puntioplites proctozysron ในวงศ์Cyprinidae รูปร่างคล้ายปลาตะเพียน มีกระดูกครีบก้นแข็งแรงและเป็นหยัก ครีบหลังมีขนาดใหญ่ พื้นลําตัวเป็นสีขาว, เหลี่ยม ก็เรียก.
ดู กระโห้.
ก. แสดงอาการซ่อนอายลับ ๆ ล่อ ๆ, มิดเมี้ยน ก็ว่า.
(โบ) ว. สูงค้าฟ้า, สูงเด่น, เช่น กายาศีรษะพลัดพราย หัวขาดเด็ดตาย จรลู่กระมึนเหมือนเขา. (เสือโค, บางฉบับเป็นตระหมื้น), ตระมึน ก็ใช้, โดยมากเป็น ทะมื่น.
น. บัว, กมุท ก็ว่า. (แผลงมาจาก กุมุท).
น. ชื่อปลากระบอกขนาดเล็ก. (ดู กระบอก ๒).