กระเพาะปลา หมายถึง น. ชื่ออาหารคาวแบบจีนชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยถุงลมปลาเนื้อไก่ เลือดหมู เป็นต้น.
น. เพิง, สิ่งที่ยื่นเป็นเพิง, เช่น บ้างก็เป็นกระพักกระเพิงกระพังพุ.(ม. ร่ายยาว กุมาร).
ก. อาการของสิ่งเหลวหรือนุ่มที่ไหวขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น น้ำกระเพื่อม.
(โบ; กลอน) น. กําแพง เช่น ทิศออกกระแพงแก้วกั้น.(จารึกวัดโพธิ์).
น. ไม้ไผ่ที่ปล้องข้างในเป็นโรค มีสีดํา ๆ กลิ่นเหม็น, กําแพ้ง ก็ว่า.
ว. อาการที่โกรธหรือแสร้งทําโกรธ.
ใช้เข้าคู่กับคํา กระฟูม เป็น กระฟูมกระฟาย.
ก. ฟูมฟาย.