ความหมายของคำว่า ' กระป๋อง '

ความหมายของคำว่า ' กระป๋อง '
กระป๋อง หมายถึง น. ภาชนะทําด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สําหรับบรรจุของ ต่างๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.

กระปอดกระแปด
ว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นร่าไร.
กระป๋อหลอ
ว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ.(มณีพิชัย).
กระปั้วกระเปี้ย
ว. กระบั้วกระเบี้ย, กะปลกกะเปลี้ย, ไม่คล่องแคล่ว, ไม่แข็งแรง.
-กระปำ
ใช้เข้าคู่กับคํา กระปม เป็น กระปมกระปำ.
กระป่ำ ๑
ว. เป็นปุ่มป่ำ เช่น บนเขากระป่ำ. (ม. คําหลวง กุมาร),มักใช้เข้าคู่กับคํา กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระป่ำ.
กระป่ำ ๒
ว. อร่อย เช่น อนี้ต้นหว้าหวานกระป่ำ. (ม. คําหลวง กุมาร; มัทรี).
-กระปิ่ม
ใช้เข้าคู่กับคํา กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.