ความหมายของคำว่า ' กระปรอกว่าว '

กระปรี้กระเปร่า
ว. แคล่วคล่องว่องไว เพราะมีกําลังวังชา,กระฉับกระเฉง, ไม่เนิบนาบ.
กระป้อกระแป้
ว. ป้อแป้มาก, กําลังน้อย.
กระป่อง
(กลอน) ว. ป่อง เช่น สักหน่อยหนึ่งมึงจะท้องกระป่องเหยาะ.(อภัย).
กระป๋อง
น. ภาชนะทําด้วยเหล็กวิลาดหรือสังกะสีเป็นต้น มักมีรูปเป็นทรงกระบอก สําหรับบรรจุของ ต่างๆ, ลักษณนามว่า ใบ, ลูก.
กระปอดกระแปด
ว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นร่าไร.
กระป๋อหลอ
ว. เหลอ (ใช้แก่หน้า) เช่น ก็หยุดยั้งนั่งหน้ากระป๋อหลอ.(มณีพิชัย).
กระปั้วกระเปี้ย
ว. กระบั้วกระเบี้ย, กะปลกกะเปลี้ย, ไม่คล่องแคล่ว, ไม่แข็งแรง.