ความหมายของคำว่า ' ฉ่ำ '

ฉำฉา ๑
น. ชื่อเรียกไม้เนื้ออ่อน โดยมากเป็นพวกไม้สนที่ใช้ทําหีบบรรจุของมาจากต่างประเทศ.
ฉำฉา ๒
(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นก้ามปู. (ดู ก้ามปู).
ฉำเฉง
น. มูลฝิ่นครั้งที่ ๓. (จ. ซำเฉง).
ฉำแฉะ
ว. เฉอะแฉะ; อืดอาดล่าช้า.
ฉิ่ง ๑
น. เครื่องตีกำหนดจังหวะชนิดหนึ่ง ทําด้วยโลหะหล่อหนา รูปร่างกลมคล้ายถ้วยเจาะรูตรงกลางไว้ร้อยเชือกให้เป็นคู่กันสําหรับถือตีบอกจังหวะเข้ากับดนตรี; ชื่อเพลงไทยประเภทหนึ่ง.
ฉิ่งตรัง
น. ชื่อเพลงไทยทํานองหนึ่ง. (ดึกดําบรรพ์).
ฉิ่ง ๒
ว. เก, เฉ, ไม่ตรง, (ใช้แก่แขนขา) เช่น ขาฉิ่ง แขนฉิ่ง.