ความหมายของคำว่า ' อ่อน '

ความหมายของคำว่า ' อ่อน '
อ่อน หมายถึง ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน;ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน;หย่อน เช่น อ่อนเค็ม, น้อย เช่น เหลืองอ่อน, ไม่แรง เช่น ไฟอ่อน, อายุยังน้อย เช่น ไก่อ่อน, ยังเล็กอยู่ เช่น เด็กอ่อน; ละมุนละม่อม, ดัดง่าย,เปลี่ยนแปลงง่าย.

อ่อนข้อ
ก. ยอมผ่อนปรนให้.
อ่อนความ
ก. ขาดประสบการณ์.
อ่อนจิตอ่อนใจ, อ่อนใจ, อ่อนอกอ่อนใจ
ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ.
อ่อนจิตอ่อนใจ, อ่อนใจ, อ่อนอกอ่อนใจ
ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ.
อ่อนจิตอ่อนใจ, อ่อนใจ, อ่อนอกอ่อนใจ
ก. เหนื่อยใจ, ระอาใจ, ท้อใจ.
อ่อนช้อย
ว. มีกิริยาท่าทางงดงามละมุนละไม, มีลักษณะงอนงาม, มีลักษณะงอนขึ้นอย่างลายกระหนก, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่คล้ายคลึงเช่นนั้น.
อ่อนไท้
(กลอน) น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์) เช่นจอมราชพิศพักตรา อ่อนไท้. (ลอ), ใช้ว่า อรไท ก็มี.