ความหมายของคำว่า ' อำลา '

อำอวม
(โบ) ว. ที่ปิดบังความจริง (ใช้แก่กริยาพูด), อวมอำ ก็ว่า.
อ้ำอึ้ง
ก. นิ่งอั้นไม่ยอมพูด, พูดไม่ออกด้วยจนใจหรือจนปัญญา,ไม่รู้จะพูดอะไร.
อิก
(ปาก) ว. อีก.
อิง
ก. พิง เช่น อิงหมอน; พึ่ง, อาศัย, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ อาศัยเป็น อิงอาศัย.
อิงแอบ
ก. แนบชิด, แอบอิง ก็ว่า.
อิงค์
น. ท่าทาง, อาการ, มักใช้เป็นส่วนท้ายของคำสมาส เช่น พุทธสิหิงค์ซึ่งเป็นนามพระพุทธรูป หมายความว่า พระพุทธรูปที่มีท่าทางสง่างามดุจราชสีห์. (ป., ส. อิงฺค).
อิงอร
[ออน] ก. เคล้าเคลีย.