ค้นหาหมวดอักษร ส

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' สับปลับ '

  สับปลับ  หมายถึง ว. กลับกลอกเชื่อไม่ได้ (มักใช้แก่กริยาพูด) เช่น พูดสับปลับ เขาเป็นคนสับปลับ, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ สับปลี้ เป็น สับปลี้สับปลับ.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• สับปลี้

  ก. พูดกลับกลอกเชื่อไม่ได้ มักใช้ประกอบกับคํา สับปลับ เป็น สับปลี้สับปลับ หรือสับปลับสับปลี้.

• สับปะขาว

  ดู ชีปะขาว ๒ (๑).

• สับปะรด

  น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Ananas comosus Merr. ในวงศ์ Bromeliaceaeไม่มีลําต้นปรากฏบนพื้นดิน ใบเป็นกาบยาวให้ใยใช้ทําสิ่งทอ ขอบใบมีหนาม ผลมีตาโดยรอบ กินได้รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ; เรียกใยของพรรณไม้บางชนิดที่มีลักษณะอย่างใยสับปะรด ใช้ทำหมวกเป็นต้นว่าไหมสับปะรด.

• สัปคับ

  [สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง.

• สัปคับช้าง

  น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์บุรพอาษาฒ มี ๓ ดวง, ดาวราชสีห์ตัวผู้ดาวปุรพษาฒ หรือ ดาวบุพพาสาฬหะ ก็เรียก.

• สัปด

  [สับดะ] ว. เจ็ด. (ส. สปฺต; ป. สตฺต).

• สัปดปกรณ์, สัปดประกรณ์

  น. พระอภิธรรม ๗ คัมภีร์. (ส. สปฺตปฺรกรณ).