ความหมายของคำว่า ' วาสนา '

ความหมายของคำว่า ' วาสนา '
วาสนา หมายถึง [วาดสะหฺนา] น. บุญบารมี, กุศลที่ทําให้ได้รับลาภยศ, เช่น เด็กคนนี้มีวาสนาดี เกิดในกองเงินกองทอง, มักใช้เข้าคู่กับคำ บุญ หรือ บารมีเป็น บุญวาสนา หรือ วาสนาบารมี เช่น เป็นบุญวาสนาของเขาเขาเป็นคนมีวาสนาบารมีมาก. (ป., ส.).

วาสพ
[วาสบ] น. พระอินทร์. (ส., ป. วาสว).
วาสะ ๑
น. การอยู่, การพัก; ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).
วาสะ ๒
น. ผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).
วาสะ ๓
น. การอบ; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
วาสิน, วาสี ๑
น. ผู้อยู่, ผู้ครอง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น คามวาสี = ผู้อยู่บ้านอรัญวาสี = ผู้อยู่ป่า. (ป., ส.).
วาสิน, วาสี ๑
น. ผู้อยู่, ผู้ครอง, มักใช้เป็นส่วนท้ายสมาส เช่น คามวาสี = ผู้อยู่บ้านอรัญวาสี = ผู้อยู่ป่า. (ป., ส.).
วาสี ๒
น. มีด, พร้า. (ป., ส.).