ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' วรรณศิลป์ '

    วรรณศิลป์  หมายถึง น. ศิลปะในการประพันธ์หนังสือ เช่น ลิลิตพระลอเป็นวรรณคดีที่มีวรรณศิลป์สูงส่ง, ศิลปะทางวรรณกรรม เช่นนักวรรณศิลป์; วรรณกรรมที่ถึงขั้นเป็นวรรณคดี, หนังสือที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดี.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • วรรณนา

    [วันนะ] น. พรรณนา, การกล่าวถ้อยคําให้ผู้ฟังนึกเห็นเป็นภาพ.(ส. วรฺณนา; ป. วณฺณนา).

  • วรรณพฤติ

    [วันนะพรึด] น. ฉันท์ที่กําหนดด้วยอักษรตามอักขรวิธีเป็นเสียงหนักเบาที่เรียกว่า ครุ ลหุ เป็นสำคัญ.

  • วรรณึก

    น. ผู้เขียน, ผู้ประพันธ์; เลขานุการ. (ส. วรฺณิก).

  • วรรธกะ

    [วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทําให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).

  • วรรธนะ

    [วัดทะนะ] น. ความเจริญ, ความงอกงาม. (ส. วรฺธน; ป. วฑฺฒน).

  • วรรษ

    [วัด] น. พรรษ, ฝน; ปี. (ส. วรฺษ; ป. วสฺส).

  • วรรษา

    [วัดสา] น. พรรษา, ฤดูฝน; ปี. (ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒