ค้นหาหมวดอักษร ล
ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน
ความหมายของคำว่า ' ลูกประคำ '
ลูกประคำ หมายถึง น. ไม้หรือแก้วเป็นต้นที่ทําเป็นเม็ดกลมมีรูตรงกลางร้อยด้วยด้ายหรือไหม ส่วนมากมี ๑๐๘ ลูก สําหรับนักบวชมีฤษีเป็นต้นใช้สวมคอเพื่อกําหนดนับการบริกรรมภาวนา คือเมื่อบริกรรมภาวนาจบครั้งหนึ่ง ๆ ก็รูดไว้เม็ดหนึ่ง, เครื่องประดับที่ทําเช่นนั้น.
คำที่ใกล้เคียงกัน
ลูกประดู่
(ปาก) น. ทหารเรือ.
ลูกประสม
น. ต้นไม้หรือสัตว์ที่เกิดจากการผสมพันธุ์ต่างชนิดกัน,ลูกผสม ก็ว่า.
ลูกประสัก
น. ไม้หมุดสําหรับตรึงกงเรือเป็นต้นต่างตะปู, ประสักก็ว่า.
ลูกประหล่ำ
น. เครื่องประดับข้อมือ มักทําเป็นลูกกลม ๆ หรือเป็นกลีบอย่างลูกมะยม หรือเป็นเหลี่ยมเป็นต้น สลักเป็นลวดลายเดิมมีสีแดง ๆ, ปะวะหลํ่า ก็ว่า.
ลูกปราย
น. ลูกตะกั่วหรือลูกเหล็กเล็ก ๆ สําหรับยัดใส่ในลํากล้องปืนครั้งละหลายลูก เมื่อยิงไปครั้งหนึ่ง ๆ ลูกจะกระจายไป, กระสุนปืนชนิดที่มีลูกตะกั่วหรือลูกเหล็กเล็ก ๆ หลาย ๆ ลูกผสมปนอยู่กับดินปืนในนัดเดียวกัน เวลายิงจะกระจายออก เช่น ปืนลูกซองใช้กระสุนลูกปราย.
ลูกปละ
น. ลูกวัวหรือควายที่ออกในคราวที่เจ้าของปล่อยอยู่ตามทุ่งตามป่า ซึ่งพ่อหรือแม่สมจรกับวัวป่าหรือควายป่า.
ลูกปลา
น. กระดาษที่ทําเป็นชิ้นกลม ๆ เล็ก ๆ ปิดตามตัวว่าวเพื่อตรึงด้ายสักให้ติดกับกระดาษ.
พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์