ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

 


 

advertisement

  • ฤ ๑

    [รึ] เป็นรูปสระในภาษาสันสกฤต เมื่อไทยนํามาใช้ออกเสียงเป็น ริ รึหรือ เรอ เช่น ฤทธิ์ ฤดู ฤกษ์.

  • ฤ ๒

    [รึ] (กลอน) ว. หรือ, ไม่, เช่น จะมีฤ ว่า จะมีหรือ, ฤบังควร ว่า ไม่บังควร.

  • ฤกษ์ ๑

    [เริก] น. คราวหรือเวลาที่กําหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย,มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. (ส.).

  • ฤกษ์บน

    น. ฤกษ์ที่ดาวนพเคราะห์เสวยประจําวัน มี ๒๗ ฤกษ์.

  • ฤกษ์พานาที

    น. ระยะเวลาที่เป็นฤกษ์.

  • ฤกษ์ล่าง

    น. ฤกษ์ที่ประกอบฤกษ์บน มี ๙ ฤกษ์.

  • ฤกษ์ ๒

    [เริก] น. หมี; ดาวจระเข้, ดาวนพเคราะห์. (ส.).

  • ฤกษ์ ๓

    [เริก] น. เรียกดาวที่มีลักษณะเป็นกลุ่มแก๊สทรงกลมที่สามารถแผ่รังสีออกได้รอบตัวว่า ดาวฤกษ์.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒