ความหมายของคำว่า ' รังแต่ '

ความหมายของคำว่า ' รังแต่ '
รังแต่ หมายถึง สัน. มีแต่, ล้วนแต่, เป็นที่, (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น รังแต่คนจะนินทารังแต่เขาจะหัวเราะเยาะ.

รังนาน
น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, รางนาน ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).
รังรอง
ว. สุกใส, งดงาม, รุ่งเรือง, รงรอง ก็ว่า.
รังวัด
ก. สํารวจพื้นที่กว้างยาว, วัดที่ดิน; (กฎ) วัดปักเขตและทําเขต จดหรือคํานวณเนื้อที่เพื่อให้ทราบที่ตั้งแนวเขตที่ดิน หรือทราบที่ตั้งและเนื้อที่ของที่ดิน.
รังสิ, รังสี
น. แสง, แสงสว่าง. (ป. รํสิ; ส. รศฺมี).
รังสิ, รังสี
น. แสง, แสงสว่าง. (ป. รํสิ; ส. รศฺมี).
รังสีแกมมา
ดู แกมมา.
รังสีความร้อน
น. รังสีแม่เหล็กไฟฟ้าซึ่งมีย่านของการแผ่รังสีที่มีช่วงคลื่นประมาณระหว่าง ๗.๘ x ๑๐–๗ เมตร กับ ๑ มิลลิเมตร, รังสีอินฟราเรด ก็เรียก.