ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ระยับ '

    ระยับ  หมายถึง ว. พราวแพรว, วับวาบ, (ใช้แก่แสงหรือรัศมี) เช่น ผ้ามันระยับ, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ระยิบ เป็น ระยิบระยับ เช่น ดาวส่องแสงระยิบระยับ.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ระย้า

    น. เครื่องห้อยย้อยเป็นพวงเป็นพู่. ว. ที่ห้อยย้อยลงมา เช่น ตุ้มหูระย้าโคมระย้า.

  • ระยาน

    ก. ยาน, หย่อนลง, ห้อยลง.

  • ระยาบ

    ว. แสงวาบ ๆ, นิยมใช้เข้าคู่กับคำ ระยับ เป็น ระยาบระยับ.

  • ระยำ

    ว. ชั่วช้า, ตํ่าช้า, เลวทราม, อัปมงคล, เช่น คนระยำ เรื่องระยำ ทำระยำ;(ถิ่น–ปักษ์ใต้) ยับเยิน, แหลก, เช่น ดังดวงแก้วตกต้องแผ่นผา ร้าวระยำช้ำจิตเจ็บอุรา. (อิเหนา).

  • ระยำตำบอน

    (ปาก) ว. เลวทราม, ชั่วช้า, เหลวไหล.

  • ระยำยับ

    ว. แหลกยับเยิน, แตกย่อยยับ.

  • ระยิบระยับ

    ว. ยิบ ๆ ยับ ๆ เช่น แสงดาวระยิบระยับ.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒