ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' มนเทียร '

    มนเทียร  หมายถึง [มนเทียน] น. เรือนหลวง ใช้ว่า พระราชมนเทียร, โบราณใช้ว่าพระราชมณเฑียร. (ป., ส. มนฺทิร).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • มนเทียรบาล

    [มนเทียนบาน] น. การปกครองภายในพระราชฐาน,เรียกข้อบัญญัติพิเศษเกี่ยวกับพระราชฐาน พระราชวงศ์ และระเบียบการปกครองในราชสำนัก ว่า กฎมนเทียรบาล; ผู้มีอํานาจหน้าที่เกี่ยวกับการปกครองภายในพระราชฐาน, โบราณใช้ว่า มณเฑียรบาล.

  • มนสิการ

    [มะนะสิกาน] น. การกําหนดไว้ในใจ. (ป., ส.).

  • มนัส, มนัส-

    [มะนัด, มะนัดสะ-] น. ใจ (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์หลังมักเป็น มโน,ดู มโน). (ส.).

  • มนัส, มนัส-

    [มะนัด, มะนัดสะ-] น. ใจ (เมื่อเข้าสมาสกับศัพท์หลังมักเป็น มโน,ดู มโน). (ส.).

  • มนัสดาป

    [มะนัดสะดาบ] น. ความร้อนใจ. (ส.).

  • มนัสวี

    [มะนัดสะ-] น. ผู้เป็นปราชญ์, ผู้มีใจเด็ดเดี่ยว, ผู้มีความคิดสูง. (ส.).

  • มนินทรีย์

    [มะนินซี] ดู มน ๓, มน-.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒