ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ภาณกะ '

    ภาณกะ  หมายถึง [พานะกะ] (แบบ) น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก. (ป.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ภาณี

    น. ผู้สวด, ผู้กล่าว, ผู้บอก, คนช่างพูด, เพศหญิง ใช้ว่า ภาณินี.

  • ภาณุ

    น. แสงสว่าง; พระอาทิตย์. (ป.; ส. ภานุ).

  • ภาณุมาศ

    น. พระอาทิตย์. (ป. ภาณุมา; ส. ภานุมนฺตฺ).

  • ภาดร, ภาดา

    น. พี่ชายน้องชาย, (ราชา) พระภาดา. (ส. ภฺราตฺฤ; ป. ภาตา).

  • ภาดร, ภาดา

    น. พี่ชายน้องชาย, (ราชา) พระภาดา. (ส. ภฺราตฺฤ; ป. ภาตา).

  • ภาตระ

    [พาตะระ] น. พี่ชายน้องชาย. (ส. ภฺราตฺฤ).

  • ภาตา, ภาตุ

    น. พี่ชายน้องชาย. (ป.; ส. ภฺราตฺฤ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒