ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พิสมัย '

    พิสมัย  หมายถึง [พิดสะไหฺม] น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม. ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย. ว. ควรชม. (ส. วิสฺมย;ป. วิมฺหย ว่า ความแปลกใจ).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พิสมัยเรียงหมอน

    น. ชื่อวิธีรําท่าหนึ่งอยู่ในลําดับว่า พรหมนิมิตพิสมัยเรียงหมอน.(ฟ้อน).

  • พิสัง

    (ถิ่นอีสาน) ว. อะไร.

  • พิสัช

    ก. แก้, ตอบคําถาม; สละ, ส่งไป, ทิ้ง. (ป. วิสชฺช).

  • พิสัญญี

    ว. วิสัญญี, หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ.

  • พิสัย

    น. วิสัย, ลักษณะที่เป็นอยู่, ความสามารถ; ขอบ, เขต, แดน, ตําบล,ถิ่น, แว่นแคว้น, ที่, มณฑล, ประเทศ. (ป. วิสย).

  • พิสิฐ

    ว. ประเสริฐ, วิเศษ. (ป. วิสิฏ?; ส. วิศิษฺฏ).

  • พิสุทธิ์

    ว. บริสุทธิ์, สะอาด, สุกใส. (ป. วิสุทฺธิ).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒