ฝักเพกา หมายถึง น. เครื่องประดับยอดปรางค์ ทําเป็นรูปหอก มีกิ่งเป็นรูปดาบแตกสาขาออกไป ๔ ทิศ, แง่งขิง ลําภุขัน สลัดได นพศูล หรือนภศูล ก็เรียก.
น. ไม้สําหรับตีหัวคน ยาวราวศอกเศษ รูปแบนคล้ายฝักมะขามเรียก ไม้ฝักมะขาม; ส่วนย่อยที่ต่อกันเป็นกงเกวียน.
ดูใน ฝัก.
น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
น. พวก, ข้าง. ก. เข้าพวก, เข้าข้าง.
ก. เอาใจใส่, ผูกพัน.
น. ถั่วฝักพร้า. (ดู ถั่วพร้า ที่ ถั่ว ๑).
ดู ดาบลาว และ ท้องพลุ.