ค้นหาหมวดอักษร ป

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ปฏิพัทธ์ '

  ปฏิพัทธ์  หมายถึง ก. เนื่องกัน, ผูกพัน, รักใคร่. (ป. ปฏิพทฺธ; ส. ปฺรติพทฺธ).

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ปฏิพากย์

  น. การกล่าวตอบ, การพูดโต้ตอบ. (ป. ปฏิวากฺย).

• ปฏิภาค, ปฏิภาค-

  [ปะติพาก, ปะติพากคะ-] น. ส่วนเปรียบ. ว. เทียบเคียง, เหมือน.(ป. ปฏิภาค; ส. ปฺรติภาค).

• ปฏิภาค, ปฏิภาค-

  [ปะติพาก, ปะติพากคะ-] น. ส่วนเปรียบ. ว. เทียบเคียง, เหมือน.(ป. ปฏิภาค; ส. ปฺรติภาค).

• ปฏิภาคนิมิต

  น. 'อารมณ์เทียบเคียง' คือ เมื่อพบเห็นสิ่งใดจนติดตาหลับตาเห็นแล้วอาจนึกทายส่วนหรือแบ่งส่วนแห่งสิ่งนั้นให้สมรูปสมสัณฐานเรียกว่า ปฏิภาคนิมิต. (ป. ปฏิภาคนิมิตฺต; ส. ปฺริตภาค + นิมิตฺต).

• ปฏิภาณ, ปฏิภาณ-

  [ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).

• ปฏิภาณ, ปฏิภาณ-

  [ปะติพาน, ปะติพานะ-, ปะติพานนะ-] น. เชาวน์ไวในการกล่าวแก้หรือโต้ตอบเป็นต้นได้ฉับพลันทันทีและแยบคาย. (ป.).

• ปฏิภาณกวี

  [ปะติพานนะกะวี, ปะติพานกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด.