ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ประเพ้อ '

    ประเพ้อ  หมายถึง (กลอน) ก. เพ้อ.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ประแพร่งประแพรว

    [ปฺระแพฺร่งปฺระแพฺรว] ว. งามแพรวพราย.

  • ประโพธ

    [ปฺระโพด] น. การตื่นจากหลับ คือมีสติ; การรู้ทั่ว. (ป. ปโพธ;ส. ปฺรโพธ).

  • ประไพ

    ว. งาม.

  • ประภพ

    น. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).

  • ประภัสสร

    [ปฺระพัดสอน] น. เลื่อม ๆ พราย ๆ, มีแสงพราว ๆ เหมือนแสงพระอาทิตย์แรกขึ้น; ผ่องใส, บริสุทธิ์ เช่น จิตประภัสสร, เขียนเป็น ประภัสร์ ก็มี เช่นธรรมรสเรืองรองผ่องประภัสร์ เป็นมิ่งฉัตรสุขสันต์นิรันดร. (ชีวิตและงานของสุนทรภู่). (ป. ปภสฺสร).

  • ประภา

    น. แสง, แสงสว่าง, แสงไฟ. (ส. ปฺรภา; ป. ปภา).

  • ประภากร

    น. ผู้ทําแสงสว่าง คือพระอาทิตย์. (ส.).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒