ความหมายของคำว่า ' บีบ '

ความหมายของคำว่า ' บีบ '
บีบ หมายถึง ก. ใช้มือเป็นต้นกดด้านทั้ง ๒ ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเข้าหากัน เช่นบีบมะนาว, โดยปริยายหมายถึงกดดัน เช่น ถูกบีบ.

บีบขนมจีน
ก. บีบแป้งขนมจีนที่อยู่ในห่อผ้าที่เย็บติดกับหน้าแว่น แล้วโรยให้เป็นเส้นลงในนํ้าเดือด, โรยขนมจีน ก็ว่า.
บีบขมับ
ก. เอาไม้คาบเข้าที่ขมับทั้ง ๒ ข้าง แล้วผูกรวบรัดหัวท้ายไม้คาบนั้นเข้าด้วยกัน เป็นวิธีลงโทษในสมัยโบราณแบบหนึ่ง.
บีบคั้น
ก. บีบบังคับให้ได้รับความลำบาก.
บีบน้ำตา
ก. แกล้งร้องไห้, ร้องไห้.
บีบบังคับ
ก. กดขี่.
บีบรัด
ก. ทําให้รู้สึกอึดอัดใจเพราะเหตุอย่างใดอย่างหนึ่งคล้ายถูกบีบถูกรัด.
บีเยศ
(กลอน) ว. ที่รัก เช่น แถลงปางนฤนารถไท้สวรรคต ยงงมิ่งเมืองบนบี เยศเย้า. (ยวนพ่าย).